 |
 |
ای رهروان، این حقیقت عالی، راه رهائی از رنج است:
شناخت درست، اندیشه درست، گفتار درست، رفتار درست، زیستن درست، کوشش درست، آگاهی درست، همدلی درست.
آنکس که برای نیکبختی می کوشد و می خواهد به آن جایگاه آرام (نیروانا) برسد، باید که چنین رفتار کند:
باید توانا باشد، راست، آزاد از امنیت و اندیشمند باشد.
گفتارش نیز باید چنین باشد.
هر چند که شاید گنچ های کردارهای درست بنیادین برای آینده کار ما باشد، اما به یک شانزدهم مهربانی و محبت که آزادی دل است نمی ارزد. مهربانی برتر است. مهربانی می درخشد و می تابد و پرتو می افشاند.
اگر کسی با دلی مهربان به دیگری مهر نشان دهد، به نیک بخی می رسد. مرد نجیبی که با دلی همدرد به همه موجودات دیگر مهر نشان می دهد، برای خود نیکی سرشاری می آفریند.
آن کس که برای نیک بحتی می کوشد و می خواهد به آن جایگاه آرام (نیروانا) برسد، هرگز نباید ناسزائی به کسی بگوید و نه کسی را در هیچ جا به هیچ وجه خوار بدارد. نباید از سر خشم و دشمنی، آزار یا رنج کسی را بخواهد.
بهترین خوشبختی اشک های دیگران را تبدیل به نگاه پر از شادی کردن است.
 |
 |
